Posts

Bevalling

Afbeelding
 Mijn blog werd gepubliceerd op:  https://ondermamas.be/mamablog/natuurlijke-bevalling-onverwachts-keizersnede/ Mamablog: hoe mijn natuurlijke bevalling onverwacht uitdraaide op een keizersnede Laurine   21 april 2021   Bevalling ,  Featured ,  Mamablog ,  Zwanger! Geschreven door  MamaCaat Pittig. Dat was het eigenlijk van meet af aan. Daarmee bedoel ik de  bevalling . Een voor mij vreselijk gegeven waarvan ik op vandaag nog steeds niet helemaal fysiek, maar ook mentaal bekomen ben. Mijn zwangerschap Ik zal meteen eerlijk zijn,  die zwangerschap was niet mijn ding . Waarschijnlijk impliceert deze eerlijkheid al dat de helft van de vrouwen hier stopt met lezen en mij onmiddellijk verwenst. Maar begrijp mij niet verkeerd, toen ik de  zwangerschapstest  in m’n handen had, was ik dolgelukkig! We kregen een kindje! Maar aan het  zwanger  zijn vond ik niets. Oké, achteraf gezien vond ik het feit dat ze van mij alleen was en die schopjes wel geweldig maar voor de rest… Neen sorry. Toch kwame
Een reactie posten
Meer lezen

1 jaar later

Afbeelding
Een reactie posten
Meer lezen
Afbeelding
 30/08/2022 Paramotorvliegen en dan plots... EINDELIJK Ik startte in april met de nieuwe uitdaging. Dit na een vakantie waarin ik ervan overtuigd was niet te zullen werken. Helaas bleek dat niet helemaal haalbaar aangezien ik nog maar pas mijn dossiers had overgedragen en dit toch wel wat over-en-weer-gemail met zich meebracht. Hoe dan ook voelde ik de rust wel mijn leven insluipen. GELUKKIG. Het is niet dat de stress abrupt stopt, ik vrees dat dat ontegensprekelijk verbonden is met mijn zijn, maar het is anders. Echt anders. Vlieglessen Ik startte eigenlijk vorig jaar al met lessen paramotorvliegen maar besloot nu er meer tijd was, mij echt te focussen. Het begon met oefenen op de grond. Echt fantastisch, vliegeren met een gigantische vlieger die u zo de lucht in kan tillen. Nadien kwam het echte werk, ik zou vliegen. Ik was bloednerveus. Maar dan haperde mijn motor en werd het uitgesteld. Na een grondig onderhoud, kreeg ik groen licht. "Lopen, lopen, lopen, gas, gas, gas!",
Een reactie posten
Meer lezen

Nieuwe start

Afbeelding
  22/03/2022 Tijd voor een nieuwe start Vaarwel MamaCaat of toch Caat Soms gebeuren de dingen Op momenten dat je het het minste verwacht, gebeuren soms de zotste dingen. Zo gebeurde het dat ik op 19 januari 2022 om 22u30 ofzo, letterlijk vanuit mijn bed, mijn cv indiende bij een vacature. Dit alles met het idee dat ik nooit zou worden weerhouden maar niets te verliezen had. 10 maart 2022 Enkele gesprekken en vooral veel slapeloze nachten later, tekende ik op 10 maart mijn contract. Een contract naar een nieuw leven. Een ander leven. Het leven waar ik op dit moment nood aan heb.  Ik zeg daarmee de advocatuur vaarwel. De optie dat ik ooit terugkeer staat nog volledig open. Ik ben immers echt graag advocaat en als ik de reacties van cliënten en confraters hoor, denk ik dat ik mag zeggen dat ik er goed in ben ook. Als je al eerdere blogs las, weet je dat dit zeggen voor mij heel wat is. Er zijn dus geen bruggen opgeblazen dat in geen geval. Maar het is tijd voor iets nieuws. Een nieuwe uit
Een reactie posten
Meer lezen

Terug

Afbeelding
  26/01/2022 voor Lisl en Riet Terug Nog niet helemaal, maar toch Foto: quote van Lizismore 5 oktober 2021 Op 5 oktober 2021 deed ik ‘s ochtends yoga. Ik had me immers voorgenomen, om me beter in m’n vel te voelen, 3 keer per week aan yoga te doen. Maar helaas verliep het niet helemaal zoals gepland. Ik kon met m’n neus mijn opgetrokken knieën niet meer raken. Nu kan je denken, doe normaal dat kan ik al jaren niet meer. Ok, snap ik, maar ik wel. Ik legde tot een half jaar geleden mijn been in mijn nek, of ja minstens tot op mijn achterhoofd. Dus die neus op die knie dat was voor mij echt een ding. De trigger. Ik huilde zoals ik in lange tijd niet meer had gehuild en ik wist, het is zover, mijn lijf heeft het opgegeven.  Burn-out  Uiteraard gaf ik het al aan, het ging moeilijk in mijn hoofd. Maar dat nu ook mijn lijf foert zei, dat was echt een klap. Het moest worden toegegeven. Diezelfde dag kreeg ik van de huisarts de diagnose: burn-out.  Wat was ik kwaad en teleurgesteld. Ik schaamde
Een reactie posten
Meer lezen

Burnwat?

Afbeelding
  22/09/2021 Burnwat?  Hahaha ik toch niet! Stilte Het is al een tijdje geleden dat ik de tijd had om te schrijven. Allez de tijd had, ik had heus wel tijd maar het lukte niet.  Sinds juni kwam het besef dat ik even niet meer kon. Mijn lichaam was op. Mijn hoofd was op.  Ik ging naar een leadershipcoach en leerde tips om grenzen te stellen. De eerste keer dat ik langsging weende ik de hele tijd en ze had het over het gevaar van een burnout. Haha wat een mop! Een burnout dat krijgen andere mensen maar niet ik!  Zon en goed humeur Ik probeerde de tips onmiddellijk te implementeren en voelde me beter dan ooit! Of dat dacht ik toch. We gingen een week naar zee en ik kon er echt van genieten maar toen ik opnieuw aan mijn bureau zat op maandag zakte de moed mij in de schoenen. Na een week op de tanden bijten gingen we een week naar Frankrijk. Genieten zeg die zon en het mooie verblijf en de liefste vrienden! Ja lieve vrienden, ik geniet nog na van onze mooie reis! Maar ondanks het feit dat i
Een reactie posten
Meer lezen

1 jaar Kleine lachebek

Afbeelding
  30/06/2021 1 jaar Kleine lachebek 14u42 Een jaar geleden, op 30/06/2020, na de eerste lockdown, beviel ik van Fieke. Over de horrorbevalling schreef ik al een blog. Vandaag vierde ik dat onze lachebek al een jaar bij ons is. Ik vierde mijn niet meer zo kleine baby. Ik vierde haar gekke toeren. Ik vierde haar bizarre klanken. God wat zie ik dat kind graag! Onze lieve mooie Fieke. Ik ben er mij van bewust dat mijn mening over dat mooi en lief zijn niet telt want ja ik ben nu eenmaal de mama, maar ik zeg het u, dat kind is fantastisch. Voor ons in ieder geval!  Klein donker randje De dag vol geluk vandaag kwam ook met een klein dun donker randje. De herinnering aan de vreselijke bevalling en de pijn die nu, een jaar later, nog steeds niet helemaal verdwenen is. En dan bedoel ik niet enkel de mentale pijn, ook de fysieke pijn is nog regelmatig aanwezig.  Dankzij mijn fantastische kiné ( Embodhi in Geraardsbergen) kan ik zeggen dat er de laatste maanden een enorme vooruitgang is geweest m
Een reactie posten
Meer lezen