Nieuwe start

 22/03/2022

Tijd voor een nieuwe start

Vaarwel MamaCaat of toch Caat

Soms gebeuren de dingen

Op momenten dat je het het minste verwacht, gebeuren soms de zotste dingen.

Zo gebeurde het dat ik op 19 januari 2022 om 22u30 ofzo, letterlijk vanuit mijn bed, mijn cv indiende bij een vacature. Dit alles met het idee dat ik nooit zou worden weerhouden maar niets te verliezen had.

10 maart 2022

Enkele gesprekken en vooral veel slapeloze nachten later, tekende ik op 10 maart mijn contract. Een contract naar een nieuw leven. Een ander leven. Het leven waar ik op dit moment nood aan heb. 

Ik zeg daarmee de advocatuur vaarwel. De optie dat ik ooit terugkeer staat nog volledig open. Ik ben immers echt graag advocaat en als ik de reacties van cliënten en confraters hoor, denk ik dat ik mag zeggen dat ik er goed in ben ook. Als je al eerdere blogs las, weet je dat dit zeggen voor mij heel wat is. Er zijn dus geen bruggen opgeblazen dat in geen geval. Maar het is tijd voor iets nieuws. Een nieuwe uitdaging. Ik werkte de laatste maanden te vaak op automatische piloot. En dat er een duidelijkere lijn zal zijn tussen werk en privé is zeker ook een doorslaggevende factor geweest. 

Het waren zware weken voor mij. Nieuwe situaties zijn voor mij zeer moeilijk. Intussen leerde de therapeute mij wel te begrijpen vanwaar dit komt. Ik kreeg de diagnose HSP en dit kan een heleboel verklaren. Maar daarover later meer. 

Zware weken mentaal dus, want zo een kantoor na 6 jaar sluiten brengt heel wat rompslomp met zich mee. Gelukkig krijg ik hulp van mijn ouders en man waar mogelijk. Want op 1/04 is het finito! 

VERLOF

Na het afhandelen van mijn boeltje, gaan we op reis. En daar kijk ik zo enorm naar uit! Voor het eerst in 6 jaar zal ik dus ook geen laptop meenemen. Er wordt deze reis echt niet gewerkt en dat voor het eerst. Even helemaal focus op ontspanning om dan met volle batterijen in mijn nieuw avontuur te springen! Het is trouwens van na mijn eerste master geleden dat ik nog eens zonder ‘werk’ op vakantie ging. Ik startte immers met werken de dag na mijn thesisverdediging. Ik ging in de tussentijd dus wel soms op reis maar nooit zonder laptop want ik moest altijd kunnen verder doen. 

Maar nu dus niet. Nu is het tijd voor een pauze en afscheid van de Caat in MamaCaat. 

Ik hang m’n toga (voorlopig) aan de haak. 

Veel liefs

Tilly