Awel?!

Awel?!

Ging je niet springen?

Twee weken geleden besliste ik meer voor mezelf te gaan. Mijn droom, dat klinkt nu misschien wat grootst, om een blog te schrijven, aan te vatten! Ik was overtuigd! Vol goede moed! 

Ha! Wat een mop. Ik, de eeuwige twijfelaar…. de website werd nog steeds niet aangemaakt. In mijn hoofd wel, tientallen keren zelfs. Maar in het echt? Neen, nog niet! 

Waarom niet?

Zoals ik hierboven al zei, ik ben een twijfelaar. Dat begint al ‘s morgens bij wat ik aan zal doen. Dan bij het ontbijt: vanille of chocolade. Tijdens het werk. Welk dossier eerst? Of toch eerst even de mails? Zal ik rechtstaand werken of toch zittend? Wat gaan we eten? En ga zo maar door! Het is zelfs zo erg dat ik op restaurant, je weet wel zo een etablissement waar ze het eten aan tafel brengen en je met vrienden gezellig samen kan zijn, minstens 35 keer van gedacht verander! En dit nadat ik eigenlijk thuis al gekozen had! Ik legde even uit wat een restaurant was aangezien we daar nu al zo lang niet meer heen mochten, had ik even schrik dat je het niet meer zou kennen. Ik zou het begrijpen! 

Goed, waar waren we gebleven, mijn blog. Of ja, het niet bestaan ervan. Minstens 1 keer per dag springt er een idee in mijn hoofd om over te schrijven maar helaas is er dan een dossier, een man, een kind of een taakje, wat roept waardoor ik het niet kan schrijven. Daardoor heb ik dan schrik dat ik te weinig zou posten. Noem het gerust excuses zoeken om mijn angst te verdoezelen. Want kiezen is verliezen. Kiezen voor een blog is een beetje privacy afgeven, maar is tegelijk een uitlaatklep creëren.

Chaos

Een uitlaatklep voor de chaos in mijn hoofd. Voor de chaos in mijn leven. Ook dat speelde de laatste tijd wel wat mee. Het was weer zo hectisch! Zo hectisch dat ik wilde schrijven maar het niet deed, wilde publiceren maar het niet deed, wilde lopen maar het niet deed, wilde skeeleren maar het niet deed. Wilde zagen en dat net wel deed! Af en toe mag een mens al eens gevuld zijn met zelfmedelijden. Eventjes. Of toch maar beter niet? 


Veel liefs

MamaCaat.

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Afbeelding
 30/08/2022 Paramotorvliegen en dan plots... EINDELIJK Ik startte in april met de nieuwe uitdaging. Dit na een vakantie waarin ik ervan overtuigd was niet te zullen werken. Helaas bleek dat niet helemaal haalbaar aangezien ik nog maar pas mijn dossiers had overgedragen en dit toch wel wat over-en-weer-gemail met zich meebracht. Hoe dan ook voelde ik de rust wel mijn leven insluipen. GELUKKIG. Het is niet dat de stress abrupt stopt, ik vrees dat dat ontegensprekelijk verbonden is met mijn zijn, maar het is anders. Echt anders. Vlieglessen Ik startte eigenlijk vorig jaar al met lessen paramotorvliegen maar besloot nu er meer tijd was, mij echt te focussen. Het begon met oefenen op de grond. Echt fantastisch, vliegeren met een gigantische vlieger die u zo de lucht in kan tillen. Nadien kwam het echte werk, ik zou vliegen. Ik was bloednerveus. Maar dan haperde mijn motor en werd het uitgesteld. Na een grondig onderhoud, kreeg ik groen licht. "Lopen, lopen, lopen, gas, gas, gas!",
Meer lezen

Bevalling

Afbeelding
 Mijn blog werd gepubliceerd op:  https://ondermamas.be/mamablog/natuurlijke-bevalling-onverwachts-keizersnede/ Mamablog: hoe mijn natuurlijke bevalling onverwacht uitdraaide op een keizersnede Laurine   21 april 2021   Bevalling ,  Featured ,  Mamablog ,  Zwanger! Geschreven door  MamaCaat Pittig. Dat was het eigenlijk van meet af aan. Daarmee bedoel ik de  bevalling . Een voor mij vreselijk gegeven waarvan ik op vandaag nog steeds niet helemaal fysiek, maar ook mentaal bekomen ben. Mijn zwangerschap Ik zal meteen eerlijk zijn,  die zwangerschap was niet mijn ding . Waarschijnlijk impliceert deze eerlijkheid al dat de helft van de vrouwen hier stopt met lezen en mij onmiddellijk verwenst. Maar begrijp mij niet verkeerd, toen ik de  zwangerschapstest  in m’n handen had, was ik dolgelukkig! We kregen een kindje! Maar aan het  zwanger  zijn vond ik niets. Oké, achteraf gezien vond ik het feit dat ze van mij alleen was en die schopjes wel geweldig maar voor de rest… Neen sorry. Toch kwame
Meer lezen